‌ترک عادت­های غلط

  چیزی كه در درون ما به نام كندخوانی وجود دارد، ناشی از عادت مطالعه­ی ماست. هر عادتی كه آزاردهنده و نامطلوب باشد ‌ترك­شدنی و به تدریج ازبین رفتنی است. اگر بخواهیم عادت بدی را از بین ببریم باید بكوشیم تا عادت خوبی را از راه تمرین­های پیگیر، حساب­شده و مكرر جانشین آن گردانیم. اما این نكته نیز روشن و مسلم شده است كه افزودن به سرعت خواندن از راه نیروی اراده مسأله ساز است و وضع را مشكل­تر می­كند. مثلاً فرض كنید از ما نمونه امضایمان را خواسته اند و تأكید كرده‌اند كه نمونه امضا دقیق باشد و در چنین حالتی كاری كه همیشه به طور عادی و معمولی انجام می­داده ایم، چون از حالت عادی خارج شده‌ایم و عادت خود را به طور ارادی می­خواهیم انجام دهیم، آن كار ساده برای ما شاق و مشكل می­گردد. تغییر و‌ترک‌عادت، كار بسیار مشكلی است. معمولاً عادت­ها به طور عمیق در ذهن جای می­گیرد و جزء اعمال و رفتار روزمره می‌گردد.

    عادت­های نادرست

1- کم‌ دركی ( ‌ترس از درک كم مطلب ): بسیاری از كتاب‌خوان­ها گمان می­كنند كه باید هر مطلبی را با‌كندی بخوانند وگرنه ممكن است آن را یاد نگیرند. خواننده­ای كه كلمه­خوانی می­كند مجبور است با پهلوی هم قرار‌دادن كلمات به معانی برسد. این كار وقت­گیر است؛ در حالیكه خواننده­ی عبارت­خوان به جای كلمات، عبارات را می­خواند. لذا درک مطلب برای فرد تندخوان خیلی راحت­تر از درك مطلب برای خواننده­ی كندخوان می­باشد.                 

2- با صدا خوانی ( خواندن متن با صدای بلند ): در موقع خواندن باصدا و تلفظ كلمات با صدای بلند، شخص می­تواند حداكثر با بهترین سرعت حرف زدن پیش برود. در باصداخوانی شما مغز خود را مجبور می‌كنید تا مطلب را با سرعتی در حد حرف زدن جذب كند و بفهمد و این سرعت برای تندخوانی بسیار كم است. برای رفع این ایراد، در هنگام تندخوانی، نوک زبانتان را بین دو ردیف دندان­های راست یا چپ قرار دهید تا مانع تلفظ كلمات شوید.

3- لب خوانی ( حركت لب­ها در هنگام خواندن ): لب­خوانی عبارت است از خواندن كلمات- همراه با حركت دادن لب­ها- بدون اینكه صدای كلمات شنیده شود. بعضی از افراد در هنگام مطالعه بدون آن كه باصدا بخوانند، لب­ها را حركت می­دهند، یعنی لب­خوانی می­كنند. اگر شما به این مشكل دچار هستید برای رفع آن راه‌های گوناگونی وجود دارد كه هر كدام را مناسب‌تر یافتید به كار ببرید:

الف: بین لب­هایتان( و نه بین دندان­ها ) چیزی همانند خودكار یا مداد قرار دهید و خواندن را ادامه دهید. در این حالت برای نگهداری مداد ناچارید به لبتان فشار بیاورید. در این صورت مانع از آن می­شوید كه لبهایتان حركت كنند.

ب: لب­ها را محكم به هم فشرده كنید و در همان حال زبان را به سقف دهان بچسبانید.

ج: لب‌ها به حالت سوت زدن گرد كنید و هوا را به بیرون بفرستید.

4- ذهن­خوانی یا صامت­خوانی ( خواندن مطالب بدون صدا ): یكی دیگر از عادت­های نادرست در هنگام مطالعه، خواندن بی­صدای كلمات یا تلفظ آنها در ذهن است كه به آن حرف‌زدن ذهنی یا ذهن­خوانی می‌گویند. در ذهن­خوانی، خواندن باصدا تبدیل به خواندن بی‌صدا می­شود كه فقط خود شخص از آن اطلاع می‌یابد. در این حالت لب­ها، زبان و گلو حركات خفیفی را انجام می­دهند كه تلفظ واقعی كلمه محسوس نیست. اگر این عادت زیاد عمیق نباشد سعی كنید تا آن­جا كه می­توانید در كم كردنش بكوشید ولی نگران وجود آن نباشید. سایر عیوب را رفع كنید و زیاد به خود فشار نیاورید. در جهت كاهش این ایراد توصیه می­شود در متونی كه می‌خوانید بیشتر به دنبال معنی مطلب باشید و به ظاهر لغات كمتر توجه نمایید. در واقع لغات وسیله‌ی انتقال معنی از متن به مغز هستند و شخص باید معنی و مفهوم را دریافت كند و نیازی به دقت در جملات و ظاهر متن ندارد.

5- حركت انگشت ( به كار بردن انگشت، مداد و غیره بر روی متن ): در تندخوانی پیشرفته انگشت­گذاری باعث كندی در هماهنگی چشم و عمل ذهن خواهد شد و این ارتباط مستقیم را كه راحت­تر و سریع­تر است، به ارتباطی باواسطه تبدیل می­كند. هر نوع عمل اضافی نظیر انگشت­گذاری، به كار بردن مداد یا چوب خط و… باعث می­شود كه مغز یک حركت اضافی را تحمل كند. برای ‌ترک عادت حركت انگشت در تندخوانی پیشرفته، بهترین شیوه آن است كه در موقع مطالعه­ی كتاب، طرفین آن را با دو دست نگاه دارید تا عادت نامطلوب خود را رفته‌رفته فراموش كنید. بدین طریق این مشكل را با جلوگیری از عامل ایجاد آن‌ ترک كرده­اید.

6- برگشت­خوانی ( برگشتن به كلمات یا خط قبلی و دوباره خواندن آن­ها ): مكرر اتفاق می­افتد كه پس از پایان یك سطر مجدداً به همان سطر بازمی­گردیم و پس از خواندن چند كلمه متوجه اشتباه خود می­شویم و آن گاه به سر سطر بعدی می­رویم. جهت رفع این اشكال قبل از رسیدن به آخر هر سطر، با استفاده از میدان دید از گوشه­ی چشم راست، نگاهی به سطر بعدی بیندازید تا به‌راحتی بتوانید پس از پایان آن خط، به خط بعدی بروید. عقب نگری یا برگشت­خوانی به مقدار زیادی ناشی از عدم اعتماد به نفس شماست. شما مرتب نگران هستید كه مبادا چیزی را جا انداخته ‌یا نفهمیده­اید. البته تنها عدم اعتماد به نفس –  یعنی نگرانی از نفهمیدن، جا انداختن و یا درک كم – باعث برگشت­خوانی نمی­باشد. علاوه بر این عامل، میزان دشواری مطلب، عدم علاقه به موضوع و دقت و تمركز حواس در هنگام خواندن نیز می­تواند از دلایل دیگر برگشت­خوانی باشد.

  در واقع برای پرهیز از برگشت­خوانی یك راه بیشتر وجود ندارد و آن استفاده از كارت است. برای این كار یک كاغذ سفید یا كارت مقوایی هم عرض با صفحه­ی كتاب را در بالای صفحه­ای كه می­خوانید با دست نگهدارید و همان­طور كه چشم­ها خطوط صفحه را دنبال می­كند كارت را از بالا به پایین بلغزانید، به طوری كه كارت روی خطوطی را كه خوانده­اید بپوشاند.

7- سرتكانی ( تكان دادن یا حركت سر در هنگام مطالعه ): برای دیدن واضح هر چیز احتیاج به حركت دادن سر خود ندارید. اگر شیئی در محدوده­ی دید شما قرار دارد كافی است تا چشم خود را بچرخانید و بدون حركت دادن سر، آن را به راحتی با گردش چشم مشاهده كنید.

8- خالی خوانی ( دیدن مناطق سفید یا غیر مفید ): یكی از عادت­های رایج در هنگام مطالعه، خالی‌خوانی است. چشم بسیاری از افراد عادت كرده‌است كه در نقاط خالی و سفید پرسه بزند و در حاشیه­های سفید كاغذ یا در میان سطرها سرگردان باشد.

9- معكوس بینی ( دیدن كلمات یا اعداد به طور معكوس، از چپ به راست )

10- مشابه خوانی ( دیدن كلمه­ی اصلی، اما كلمه­ی شباهت دار به آن را خواندن )

11- نوواژگانی ( لغت ناآشنا در متن ): اگر در هنگام مطالعه به لغتی برخوردید كه معنی آن را نمی‌دانستید و لازم بود معنی آن را از فرهنگ لغات پیدا كنید یا از كسی بپرسید، ابتدا با مداد كنار آن علامت‌بزنید یا زیر آن خط بكشید، اما به خاطر آن، خواندن خود را قطع نكنید و بی‌توجه به آن به پیش بروید.

12- نزدیک خوانی (نزدیک بردن چشم به كتاب): آخرین غلط رایج، فاصله­ی نزدیک چشم با كتاب است. اگر با كتاب در حدود 30 الی 40 سانتی متر- تقریباً از آرنج تا نوک انگشت – فاصله داشته باشد، مطمئناً سریع‌تر می‌خوانید. زیرا در این حالت چشم كمتر تلاش می‌كند و حركات كمتری انجام می‌دهد، در نتیجه دیرتر خسته می­شود.

منبع: جزوات اقای اسلام پور

تندخوانی 1

ایجاد سرعت لازم‌  

  چشم در حدود 90% از زمانی را كه صرف خواندن می­كند در حالت مكث و 10% آن را در حالت جهش می‌گذراند. بنابراین اگر شما یك ساعت مشغول مطالعه شوید، چشم در حدود لااقل 6 دقیقه­ی آن را در حالت جهش تلف می­كند. دستگاه بینایی ما فقط در موقعی كه مكث می­كند می­تواند ببیند و در زمانی­كه در حال جهش است قدرت بینایی ندارد. یكی از مشكلات كندخوانان واژه خوانی است. یعنی شخص كندخوان در هر نگاه تقریباً یك لغت را می­بیند و چون كلمه به كلمه می­خواند چشم او در مقایسه با فرد تندخوان بیشتر مكث می­كند. اختلاف در سرعت خواندن مربوط به اختلاف ساختمان چشم و نحوه­ی كار آن در افراد مختلف نیست، بلكه این تفاوت مربوط به نحوه­ی ادراک بینایی و در نتیجه مربوط به فعالیت مغز است. در هنگام مطالعه، چشم ما همانند دوربین از كلمات فیلم‌برداری می­كند و به مغز می­فرستد و در آنجا مطلب فهمیده می­شود. ما با چشم خود می‌بینیم ولی با مغز خود می­خوانیم. مغز ما عادت كرده باشد كه كلمات را تک تک و آهسته بپذیرد و بفهمد، چشم ما نیز ناچار به تبعیت از قدرت جذب مغز، آهسته حركت می­كند و همان مقداری به آن عرضه می­كند كه آمادگی پذیرش آن را دارد. برعكس اگر مغز ما عادت كرده باشد با سرعت بیشتری این تحریكات بینایی را جذب كند، چشم ما نیز به پیروی از آن تندتر حركت و كمتر مكث می­كند. اگر چشم خود را مجبور كنیم تا تندتر از قدرت جذب در روی نوشته حركت نماید، فهم ما دچار اختلال می­شود و در واقع عمل تصویربرداری از مغز خراب می‌شود و باید برگردیم و دوباره مطلب را بخوانیم. تأكید این مطلب ضروری است كه ممكن است ما ساعت­ها كتاب یا مطلبی را بخوانیم و از حركات چشم خود آگاه نباشیم و نباید هم آگاه باشیم. هر چه آگاهی ما به حركات چشممان بیشتر شود خواندن و فهمیدن ما بیشتر دچار اختلال می­شود. جهت رسیدن به ریتم تندخوانی، نباید به چشم‌هایتان فشار بیاورید. باید بگذارید با تمرینات مداوم، رفته رفته ریتم تندخوانی به طور طبیعی در شما به وجود بیاید.

    وسعت میدان دید

یكی دیگر از اصول مقدماتی و باارزش در تندخوانی، گسترش میدان دید است. برای این كه مفهوم وسعت میدان دید برایتان روشن شود به این آزمایش توجه كنید:

  به نقطه­ی ثابتی روی دیوار مقابل خود خیره شوید و دو دست خود را به طور افقی از دو طرف بگسترانید و انگشتانتان را به حركت درآورید و در همین حال دو دست خود را كم‌كم جلو آورید تا زمانی كه حركت انگشتانتان را ببینید. این فضا كه تقریباً 180 درجه است میدان دید نامیده می­شود. میدان دید محدوده­ای است كه در آن تعداد معینی لغت در یك مكث دیده می­شود.

  ما به جای اینكه در یك نگاه‌، یک لغت را بخوانیم می­توانیم چند لغت و حتی یک عبارت را به‌راحتی بخوانیم. اگر میدان دید خود را به 4 تا 5 لغت در هر نگاه بیفزاییم واضح است كه سرعت خواندن را بالا برده‌اییم. شما باید چشم خود را عادت دهید به جای توقف بر روی یک واژه، مجموعه­ای بزرگ­تر و بیشتر از كلمات را ببیند.

ادامه دارد
 

​? زن فقیری که با یک برنامه رادیویی تماس گرفت و از خدا درخواست کمک کرد. 

?مرد بی‌ایمانی که داشت به این برنامه رادیویی گوش می‌داد،تصمیم گرفت سر به سر این زن بگذارد آدرس او را به دست آورد و به منشی‌اش دستور داد مقدار زیادی مواد خوراکی بخرد و برای زن ببرد. 

?ضمنا به او گفت: «وقتی آن زن از تو پرسید چه کسی این غذا را فرستاده، بگو کار شیطان است.»

?وقتی منشی به خانه زن رسید، زن خیلی خوشحال و شکرگزار شد و مشغول بردن خوراکی‌ها به داخل خانه کوچکش شد. 

?منشی از او پرسید: «نمی‌خواهی بدانی چه کسی این خوراکی‌ها را فرستاده؟»

? زن جواب داد: «نه، مهم نیست.وقتی خدا امر کند، حتی شیطان هم فرمان می‌برد.

​?

حضرت آیت الله مجتهدی تهرانی:
کسی که حمام رفته و لباس تمیز پوشیده است ، همین که یک سیاهی روی صورت یا لباسش بنشیند می فهمد ،

⬛ 

ولی کسی که مثلا در مکانیکی کارکرده و سیاه شده ، هرقدر هم خاک بخورد متوجه نمی شود.
☑ گناه هم همین طور است.
◻? کسی که تزکیه کرده و خودش را تمیز کرده، می فهمد که یک گناه چه قدر اثر دارد ،

ولی کسی که غرق گناه است ، هرچقدر که گناه کند ککش هم نمی گزد.

​?✨

??در بدو ورود رمضانيم هنوز

??حسرت به دليم و نگرانيم هنوز

??گويند: كه آرزو بما عيبی نيست

??يك كرببلا که ما جوانيم هنوز

?✨